Nerwy, nerwy, nerwy

Do lekarza pojechała tylko Pamisia, bo tak jakoś mówiła mi intuicja...
Czekoladowy ma termin do kontroli w czwartek.

I dobrze zrobiłam, bo po obserwacji przez kilka godzin
i konsultacji ze mną przez telefon
zadecydowaliśmy,że trzeba zrobić porządek z oczkiem...

Wizyta Misi , która miała być tylko obserwacją skończyła się poważną operacją na oku.
Wrzód zaatakował ostro i usiłujemy uratować oczko .
W sumie operacja  trwała  5 godzin, strasznie długo....
A ja w tym czasie myślałam,że koniec , koteczki już nie ma...
Coś się stało złego...
Tyle to nerwów mnie kosztowało ,że nie życzę nikomu...

O 23:00 była w domu, bo Pan Doktor nie oddaje kota nieprzytomnego.
Musi być wybudzony.

Misia już w domu, jaka ulga i szczęście ,że wróciła...

Znowu trudna noc przede mną, bo Misia chodzi jeszcze z lekka nierówno i chwiejnie.

Mam nadzieję ,że wszystko to co najgorsze mamy za sobą.
Teraz tylko zakrapianie leków, jak ja sobie poradzę...
To wcale nie jest proste...
Boli mnie głowa i żołądek.
Idę siebie leczyć...